Lieve, geweldige, sterke, blije en mooie Maud, wat zijn wij blij dat jij er bent!!

Maar wat startte jouw leventje spannend en onzeker!

Geboren met 32 weken, en vrijwel direct daarna het bericht dat de artsen het vermoedde hadden dat je downsyndroom zou hebben. Even stortte alles in, ondanks dat wij bewust niet hadden gekozen voor prenatale screening, hadden we met dit senario geen rekening gehouden!

En los van alle onderzoeken die je kreeg omdat je prematuur was kwam er ineens een nieuw lijstje om de hoek kijken.... Een lijstje met allerlei 'verhoogd risico op'.

Gelukkig troffen wij super lieve artsen om ons heen, maar toch zijn er ineens een heleboel onzekerheden. De meeste kindjes met down voelen slap, nou wij vonden Maud net zo sterk als onze zoon voelen....maar ze zijn ook vatbaarder voor virussen...en drinken zal waarschijnlijk moeizamer gaan...haar hartje wat extra grondig bekeken moet worden. Super spannende dingen met zo'n prematuur klein meisje!

Ik heb zelf in het verleden in de gahandicapten zorg gewerkt, maar voornamelijk met oudere mensen met down. Mijn eerste gedachten waren dus gedateerd en helaas niet zo positief. Ging ze ooit leren lopen en praten en jemig...wat hadden we onze oudste...Maud haar grote broer 'aangedaan'. Zou ik dr wel leuk en net zo mooi vinden als haar grote broer?!? Hoe voelt het eigenlijk om een kindje met een verstandelijke beperking te hebben??

En logisch dat het in het ziekenhuis vooral draait om de lichamelijke aspecten...en minder om hoe het voelt. Zou ook niet weten hoe iemand in het ziekenhuis dit ons echt had kunnen vertellen, behalve verhalen van, ik ken iemand, die iemand kent met een kindje met down...

Maar wat een verschil zou het voor ons zijn geweest, als we direct iets hadden kunnen zien van andere ouders!
Over dat je ook van een kindje met down opslag houdt....en d'r van top tot teen prachtig vindt!
En dat het zeker in het begin eigenlijk helemaal niet zo anders hoeft te zijn!
En dat je met alles wat ze wel gewoon maar doet echt mega mega trots bent!
En dat d'r grote broer net zo gek op haar is als wij dat zijn!
En zij ook helemaal stapel verliefd op hem is!
En dat de toekomst natuurlijk anders zal gaan verlopen als je van te voren had bedacht...maar misschien ook wel weer niet ZO anders als ik eerst even dacht...

Dit gevoel...dat je met je kindje niet 0-1 achter start...gun ik iedereen!